Gdzie ojciec wracał z pracy zmęczony
Lecz brał Cię z uśmiechem na swoje ręce
Tyle miłości dostałeś od Nich
Że nie potrzeba było nic więcej

W zaciszu domu mogłeś się schować
Gdy czasem chciałeś uciec od świata
Gdy nie wiedziałeś co z sobą zrobić
Jak przeżyć trudne dorastania lata

Lecz dom ostoją był w każdym czasie
Na mocnych wartościach zbudowany
A Ty choć z czasem już wyrosłeś
Tu zawsze czułeś się kochany

Choćby z najdalszej świata strony
Wracasz do miejsca tego z łezką w oku
Gdzie stał rodzinny dom Twój wymarzony
Gdzie była radość szczęście i spokój