Czas marszu: 3 godz.
Odległość: 4 km
Poziom trudności: łatwy
Ważne linki:
Mapa szlaków turystycznych
Układ lądów, mórz i oceanów wielokrotnie w historii naszego globu ulegał zmianom. Pięknie ukazuje je opracowanie na stronie
Ziemia w czasach dinozaurów,
gdzie możemy prześledzić położenie wybranego punktu na przestrzeni minionych 500 mln lat.
Aby wyobrazić sobie powstawanie piaskowców ciężkowickich, musimy się cofnąć ok. 100 mln lat. Tereny współczesnej Polski – w szczególności jej południowe krańce – były dnem oceanu Tetydy,
na dnie którego gromadziły się warstwy osadów, a podwodne osuwiska nadawały im różnoraką formę.
Ok. 60 mln lat temu rozpoczął się proces diagenezy, w trakcie którego luźne piaski i żwiry lepiły się w skały – tak powstały piaskowce i zlepieńce, wypiętrzone następnie
i pofałdowane przez ruchy górotwórcze w tzw. flisz karpacki.
Kolejne miliony lat rzeźbiły go siły natury: słońce, wiatr, woda i mróz, by ostatecznie przybrać fantazyjne formy, jak podkrośnieńskie Prządki, Błędne Skały w Karkonoszach,
czy Skamieniałe Miasto – kamienna kraina obok Ciężkowic. Tak twierdzą geolodzy. W legendach powstaniu Skamieniałego Miasta towarzyszyły złe czyny,
kara spadająca na niegodziwców i wynikające stąd przestrogi dla potomnych.
Skalne ostańce górujące nad Cieżkowicami towarzyszyły jej mieszkańcom od zawsze, a wieńczący najwyższą z nich krzyż, o którym pisano dwa wieki temu, miał chronić miejscowych od złego.
Walory turystyczne tego miejsca dostrzeżono już XIX wieku, co nie przeszkadzało intensywnie eksploatować tutejszy kamień na potrzeby okolicznych mieszkańców oraz do budowy linii kolejowej
łączącej Tarnów i Stróże. Ostatecznie, w 1931 roku, objęto go ochroną prawną jako Zabytek Ochrony Przyrody. Wtedy to zaprzestał działalności istniejący tu kamieniołom,
a Skamieniałe Miasto [pod taką nazwą utworzono w 1974 roku Rezerwat Przyrody Nieożywionej] zostało atrakcją krajoznawczą, której popularność ciągle wzrasta.
Na niebieski szlak przebiegający przez Skamieniałe Miasto wyruszamy z parkingu przy drodze Tarnów-Grybów, na którym posezonowo, w dzień roboczy, parkują dwa samochody,
w tym nasz. Zaopatrzeni w przewodnik z mapą [koszt 10 zł] wspinamy się leśnymi dróżkami
wśród kamiennych rzeźb
o finezyjnych nazwach, jak Warownia, Orzeł, Borsuk, Piramidy, Cyganka
czy Grzybek. Najwyżej położona Skałka z krzyżem jest ostatnim ostańcem w tej części Rezerwatu, a drugą jego część odnajdujemy po przekroczeniu drogi powiatowej.
To Wąwóz Czarownic.
Mroczny Wąwóz Czarownic, którego dnem płynie niemrawy potoczek żelazistej wody i którego ściany obrośnięte mchem nie oglądają słońca, kończy się Wodospadem Ciężkowickim.
Wody w nim w czas suszy niewiele, ale wyobraźnia pozwala zobaczyć go w całej okazałości, po ulewnych deszczach. Kolorowe skały wypolerowane przez czas i wodę,
tchnące chłodem, wyglądają majestatycznie i chwilami przerażająco, nie dziwi więc, że jest to żelazny punkt peregrynacji odwiedzających Ciężkowice turystów.
Trzy okazałe skały Skamieniałego Miasta znajdują się obok parkingu – te zwiedzamy po powrocie. To ogromny Grunwald, obok którego wbito w ziemię dwa okazałe drewniane miecze,
oraz leżące po przeciwnej stronie drogi Czarownica i Ratusz. Charakterystyczny profil tej pierwszej stał się nawet godłem widocznym na tablicach witających turystów zmierzających do miasteczka.
Ciężkowice, to małe, urocze, kolorowe miasteczko, siedziba gminy, której włodarze postawili na turystykę. Poza skalnymi atrakcjami zapraszają także: Małopolskie Centrum Edukacji Ekologicznej,
ponadkilometrowa Ścieżka w Koronach Drzew, Szlak nietoperza, a także Park Zdrojowy, gdzie można odpocząć przy szumie wody lub pospacerować po leśnych kładkach.
Hasło: "Tu bije serce Pogórza", którym reklamują się Ciężkowice przybliża atmosferę tego miejsca.
Zapraszamy
